تاثیر یک جلسه فعالیت درمانده‌ساز بی‌هوازی بر نیمرخ چربی‌های خون در افراد فعال و غیرفعال

اهداف: افزایش سطح چربی‌های مضر خون مانند لیپوپروتئین کم‌چگال، تری‌گلیسرید، کلسترول تام و کاهش در میزان چربی‌های مفید آن مانند لیپوپروتئین‌ پُرچگال از مهم‌ترین عوامل خطرزای ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر یک جلسه فعالیت ورزشی شدید درمانده‌ساز بر نیمرخ چربی‌های خون در افراد فعال و غیرفعال بود. مواد و روش‌ها: پژوهش نیمه‌تجربی حاضر در میان پسران دانشجوی تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران انجام شد و 20 نفر به‌صورت هدفمند و بر پایه اطلاعات پزشکی انتخاب و به دو گروه مردان فعال و غیرفعال تقسیم شدند. پرسش‌نامه فعالیت بدنی مشتمل بر 16 سئوال برای سنجش میزان فعالیت بدنی و از آزمون کانینگهام فالکنر به‌عنوان فعالیت ورزشی شدید و درمانده‌ساز استفاده شد. همه نمونه‌های خونی به صورت ناشتا، از مویرگ انگشتان در حالت نشسته جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها در نرم‌افزار SPSS 20 با استفاده از آزمون‌های T مستقل، T همبسته، تحلیل کواریانس و واریانس با اندازه‌های مکرر و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین وزن (031/0=p) و شاخص‌های BMI (05/0=p)، BF (028/0=p) و VF (01/0=p) بین افراد فعال و غیرفعال مشاهده شد. بین شاخص‌های آنتروپومتریک و تمام شاخص‌های چربی خون همبستگی معنی‌داری وجود داشت (05/0p